آهستـــ ــﮧ وارב شــــو ...
اینجــــا בیگــــــــر ،
בلــ♥ــے بــــراے בلــ♥ــے، نمے تپـــــב!
از مــن خواستـــ حـــلالش کنــــم
همـــان کســی کــه...
حتی اگر حرفی هم نبود
شماره ام را بگیر و فقط بخند
وقتی میخندی
زمان می ایستد
ودر زیر پوستم انگار پرنده ای
برای رهایی پرپر میزند
ﺩﺭﺩﯾﻌﻨـﯽ :
ﺍﻣﺸﺒــﻢ ﻣﺜــﻞ ﺷﺒــﺎﯼ ﺩﯾﮕـﻪ ﺭﻭ ﺗﺨﺘﺖ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﮑﺸـــﯽ
ﺁﻫﻨﮕــــ ﺑــﺰﺍﺭﯼ ﻭ ﺑـﺎﺯﻡ ﻓﮑــﺮ ﮐﻨــﯽ ﺑـﻪ ﺣﺮﻓﺎﯾـــﯽ ﮐــﻪ ﺑﺎﻫــﻢ ﻣﯿﺰﺩﯾــم…
به ﺍﯾﻨـﮑـﻪ خیلی همراهم بودی….
به ﺍﯾﻨـﮑـﻪ حتی یه نگاهش برات یه دنیا ارزش داره…
به ﺍﯾﻨـﮑـﻪ چقدر باهم دعوا کردیم و آشتی کردیم…
به ﺍﯾﻨـﮑـﻪ کلی حرف توی دلت میمونه و نمیتونی بهش بگی…
ﺑﻪ ﺍﯾﻨـﮑـﻪ….
لعنت به ﺍﯾﻨـﮑـﻪ ها….
ﻭ ﻣﺜـــﻞ ﻫﻤﯿﺸــﻪ ﭼﺸﻤــﺎﺕ بایــد ﺗﻘﺎﺻـــ ﭘﺲ ﺑـــﺪن…
دیگر آرزویی ندارم!
خودم ک نه!
حداقل موهایم سپید بخت شده اند...!
به آینده بگویید دیگر نیاید !
حال من
آینده اى که در گذشته انتظار داشتم
نیست…!!!
لب پنجره نشستی
و به هوای مه گرفته بیرون نگاه می کنی
پاهایت را در آغوش می گیری و سیگاری روشن می کنی مثل همیشه
مثل همیشه پاهایت را به من ترجیح دادی!!!
بگو چکار کنم؟
وقتی شادی به دم بادبادکی بند است
و غم چون سنگی
مرا در سراشیب یک دره دنبال میکند!!!
گنجشکی بر جنـــــــــــازه گربه ای میگریست!!!
ک اینک با این همه زنـــــــــــــــــــــدگی چه کنم...!؟
ﮐﻒ دﺳﺖ ﻫﺎﯾﻢ ﻧﯿﺴﺖ …
رد ﭘﺎﻫﺎی او را ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ. !
زن فالگیر
اشتباه می کرد
پیشانی بلند من
نشان از بختِ بلند من نداشت
موهایم ریزش داشت
خـــــــورشید را امروز به خاکـــــــ سپردم
تا اطــــــــلاع ثــــانویــــ
در قلمـــــــرو منــــ
هیـــــــچ آرزوییــــــ
حـــــــق طلــــــوع ندارد!
آینه!
تو ازشکستن چه می دانی
که شکسته شدنم را اینطور به رخم می کشی؟
کفشهایم را نده !
پا برهنه میروم
تا در تنهایی خود با نگاه کردن به پاهایم عبرت بگیرم !
که من کجا و تو کجا . . . !
گل گرفته ام تا اطلاع ثانوی در قلبم را ،
لطفا نگوید کسی “دوستم داشته باش”
این یک قلم جنس را نداریم … تمام شد … من تعطیلم !
✘ آهــــای آدم هــــا . . .
مـــــرا ڪہ هـیـچ مـقـصـدے بـه نـامـم
و هـیـچ چـشـمـے در انـتـظـارم نـیـسـت را
بـبـخـشـیـد …
ڪہ بـا بـودنـم تـرافـیـڪ ڪـــرده ام . . .✘
